ρητορισμός

ο, Ν [ρήτωρ, -ορος]

1. ρητορικό, δηλαδή στομφώδες, ύφος («μιλούσε με ρητορισμό»)

2. στον πληθ. οι ρητορισμοί

τα ρητορικά σχήματα ή οι ρητορικές εκφράσεις («ο λόγος του ήταν γεμάτος ρητορισμούς»).